عشق يك جوشش كور است

وپيوندئ از سر نابينايئ  اما دوست داشتن پيونئ است خود اگاه

        و از روئ بصيرت روشن و زلال

               عشق جوشش يك جانبه است

 به معشوق نمئ انديشد كه كيست؟

           يك خودجوش ذاتئ است و از اين رو هميشه اشتباه ميكند

         و در انتخاب به سختيگاه ميلغزد

اما دوست داشتن در روشنايئ ريشه ميبندد

 ودر زير نور سبز ميشود

           ورشد ميكند  و از اين روست كه همواره

              پس از اشنايئ پديد مئ ايد

       عشق لذت جستن است و

            دوست داشتن پناه جستن ....