من دیوانه نیستم
فقط کمی تنهایم
همین!
چرا نگاه می کنی؟
تنها ندیده ای؟
به من نخند
من هم روزگاری عزیز دل کسی بودم…

مــن شـیـفـتـــه ی میــزهــای کوچـک کـافـه ای هـسـتـــم ...

می گــــم : خداحــافظ
که تُــو،
چشم تـَــر کـنی که بـگــی: کـجـا؟
مَگـه دَست خُودتـه این اومَــدنو رَفتـَــنا ؟

اختلاف نداریم
کمی جغرافیای ما مختلف است!!

.

.
قلب من شمال شرقی تنم می تپد
قلب تو جنوب مرکزی ات!

.

.
من دلتنگ ماضی توام که بعید شده
تو اسیر حالی،

.

.

فرقی ندارد ساده یا استمراری
فصل مشترکی که نود درجه اختلاف دارد!

.

.
رویا های تو.....کابوس های من

امتداد فاصله ها از اعتبار عاطفه ها نمی کاهد!

همیشه هستی 

جایی همین حوالی...

وقتی که عاشقم شدی پاییز بود و خنک بود
تو آسمون آرزوت هزار تا بادبادک بود
تنگ بلوری دلت درست مثل دل من
کلی لبش پریده بود همش پره ترک بود
وقتی که عاشقم شدی چیزی ازم نخواستی
توقعت فقط یه کم نوازش و کمک بود
چه روزا که با هم دیگه مسابقه می ذاشتیم
که رو گل کدوممون قایق شاپرک بود ؟
تقویم که از روزا گذشت دلم یه جوری لرزید
راستش دلم خونه ی تردید و هراس و شک بود
دیگه نه از تو خبری بود ،‌ نه از آرزوهات
قحطی مژده و روزای خوش و قاصدک بود
یادم میاد روزی رو که هوا گرفته بود و
اشکای سرخ آسمون آروم و نم نمک بود
تو در جواب پرسشم فقط همینو گفتی
عاشقیمون یه بازی شاید ،‌ یه الک دولک بود
نه باورم نمی شه که تو اینو گفته باشی
کسی که تا دیروز برام تو کل دنیا تک بود
قصه ی با تو بودن و می شه فقط یه جور گفت
کسی که رو زخمای قلب من مثل نمک بود…………….

نمی بخشمت……………………….

لیاقت میخواهد

بودن در شعرهای دختری كه

با تمامی عشقش نبودنت را اشك میریزد

تعجب نكن!! در بی لیاقتی تو شكی نیست

اینجا دلیل بودنت میان بغض هایم خریت خودم است نه لیاقت تو

استاد سر کلاس گفت کسی خدا رو دیده؟ همه گفتند : . . . نه . . . !

استاد گفت کسی صدای خدا را شنیده ؟ همه گفتند : . . . نه . . . !

استاد گفت کسی خدا را لمس کرده؟ همه گفتند : . . . نه . . . !

استاد گفت پس خدا وجود ندارد

یکی از دانشجویان بلند شد و گفت :

کسی عقل استاد را دیده ؟ همه گفتند : . . نه .. !

دانشجو گفت کسی صدای عقل استاد را شنیده ؟ همه گفتند : . . نه . . !

دانشجو گفت کسی عقل استاد را لمس کرده ؟ همه گفتند : . . نه . . !

دانشجو گفت پس استاد عقل نداره !!!

اگر زن يا مرد داراي ( اخلاق) باشند پس مساوي هستند با عدد يك =1
اگر داراي (زيبايي) هم باشند پس يك صفر جلوي عدد يك ميگذاريم =10
اگر (پول) هم داشته باشند دوتا صفر جلوي عدد يك ميگذاريم =100
اگر داراي (اصل و نسب) هم باشند پس سه تا صفر جلوي عدد يك ميگذاريم =1000
ولي اگر زماني عدد يك رفت (اخلاق) چيزي به جز صفر باقي نمي ماند و صفر هم به تنهايي هيچ نيست
پس ان انسان هيچ ارزشي نخواهد داشت

اگه تنها ترين تنها شوم باز هم خدا هست

او جانشين همه نداشته هاست...  (شريعتي)

ماه ده وروز ده گردش خورشیدومه

ماه وسحرشب وروز زمستونوسردوسوز

همزبون وساده دل مهربونوپاکنده دل

تواسمونا تک بود عاشق ودلتنگ بود

میخوام بگم از خودش ازاین روز وتولدش

ماه سحر روز سحر خوشگله ومثل قمر

تواین شب ستاره شمع وگل وپروانه

دونه به دونه روت کن شمع رو غم ها فوت کن

از خدا ارزو کن هر چی بخوای رو کن

کیکوببر به یادمون عشق ونذار تو قابمون

مثل گل سروباش مهربونونرم باش

صدسال زنده باشی عاشق پاینده باشی

همه باهم میگیم ما دسته جمعی یک ندا

گل سرخ ومیخک تولدت مبارک

آه خدايا...

غم دارد تنهاييم را به رخم ميكشد و بي تفاوت به تمام دردهايش

                       به روزگار من ميخندد

روزي بهت گفتم گمم نكن در گوشه اي از قلبت آروم ميشينم

بهت گفتم فقط بذار اونجا بمونم گفتي باشه چن روز بعد

گفتي دوسم داري و دنيارو بهم دادي و نديده عاشقت شدم

دل بهت بستم  بهت گفتم هر روز كه ميگذره دارم بيشتر

عاشقت ميشم تو گفتي اميدوارم لياقت عشق و مهربونيتو

داشته باشم يه شب خيلي دلم تنگت بود خيلي گريه كردم

نفسم بالا نميومد آخه من خيلي دوست داشتم خيلي

روز بعدش بعد 2 ساعت چشم انتظاري اومدي و گفتي

يه قولي بهم بده گفتم چيه اول بگو گفتي نه اول قول بده

گفتم باشه بگو گفتي بيا از هم جدا بشيم گفتم چرا؟

گفتي اين دوستيا خوب نيست و هر دوآسيب ميبينيم

گفتم چه آسيبي التماست كردم چون دوست داشتم

اما تو بازم حرف خودتو زدي گفتي بيا دوستانه از هم

جدا شيم اون شب كاش ميمردمو اون حرفو ازت نميشنيدم

كاري نميتونستم بكنم تو تصميمتو گرفته بودي بهت گفتم

تو كه دوسم داشتي چيشد گفتي با من ميموني اما جوابي 

نداشتي بدي بازم گفتي آسيب ميبينيم اما ندونستي

بزرگترين آسيبو با رفتنت بهم زدي دارم دق ميكنم

تو رفتي و الان من افسرده شدم

ميدونم اينا همش بهونه بود تو منو دوسم نداشتي

فقط از خدا ميخوام يه روزي عاشق بشي

عاشق كسي كه اون دوست نداشته باشه

و ياد من بيفتي ياد بازي اي كه با احساسم كردي

از عشقش بسوزيو اون اصلا دركت نكنه

مثل كاري كه تو با من كردي  نمي دونم ديگه

چي بنويسم حالم خيلي بده خيلي چطوري دلت اومد

با من بازي كني واگذارت كردم به خدا خداحافظ عشقم ...

نشستم.... خسته شدم.... دیگر قایق نمیسازم... پشت دریاها هر خبری که میخواهد باشد باشد.... وقتی از تو خبری نیست.... قایق میخواهم چه کار.... مرا همین جزیره کوچک تنهایی هایم بس است......!

به هوای قلب من آمدی و گفتی

عاشقی ،اما اینک هوای قلبم را نداری
به عشق بودنم آمدی و گفتی عاشقم هستی ، گفتی مثل دیگران بی وفا نیستی و تا آخرش با من هستی
اینک نه تو را میبینم نه عشقی از تو را
اینک نه وفا را میبینم و نه محبتی از تو را
حالا تنها خودم را میبینم و چشمهای خیسم را ، اینک تنها قلبی شکسته را در سینه حس میکنم که
بدجور پشیمان است که چرا به تو دلبسته
چرا با تو عهد عشق را بست ، عشق تنها یک ( کلمه ) بود نه آن احساسی که تا ابد ماندگار بماند
آمدی و یک یادگاری تلخ در قلبم گذاشتی و اینک هوای قلبم را با حضورت سرد کردی
شب که میرسد خیس است چشمهای خسته ام ، از فردا بیزارم دلم نمیخواهد کسی بفهمد که
دلشکسته ام
نمیخواهم دیگر با غروب روبرو شوم ، غروب همان آتشی است که در این لحظه های تنهایی بیشتر
میسوزاند دلم را
گرچه نمیتوانم ،اما نمیخواهم دیگر به تو فکر کنم ، نمیخواهم دیگر یک لحظه نیز در فکر حال و هوای
رفتنت این لحظه های سرد را با گریه سر کنم
خیلی دلم میخواهد فراموشت کنم ، خیلی دلم میخواهد عاشقی را از قلبم دور کنم ،اما نمیتوانم!
آینه را از من دور کنید ، طاقت ندارم ببینم چهره ی پریشانم را
پنجره را ببندید ، تحمل ندارم ببینم آن غروب پر از درد را
اگر تا دیروز محکوم به تنهایی بودم ، اما اینک محکوم دلبستن به یک عشق دروغینم، تا به امروز در
قلب بی وفای تو حبس بود، از این لحظه به بعد نیز باید در زندان تنهایی حبس ابد باشم
میخواهم در حال خودم در همین زندان تنها باشم …

شاید بتوانم فراموشش کنم…

مرا ياد كن...

آن زماني كه بلبل افسرده از جور خزان براي گل اشك ميريزد

آن زماني كه كبوتر بال شكسته در آشيان از ستم آسمان مي نالد

در آن وقت مرا ياد كن...

صدايت اميد من/ نفست عمر من/ وجودت جان من

اما افسوس كه دوري از من....

گاه گاهي به يادت غزلي ميخوانم

تا نگويي كه دلم غافل ازين فاصله هاست

خوب رويان همه گر با دل من خوب شوند

خوب من با همه خوبان حساب تو جداست

يكي بود يكي نبود زير اين سقف كبود

يه غريب آشنا دل و جونمو ربود

اين جوري نگام نكن گل ياس مهربون

اون غريبه خودتي هميشه با من بمون

من نشاني از تو ندارم اما نشاني ام را براي تو مي نويسم

در عصر هاي انتظار به حوالي بي كسي قدم بگذار خيابان

غربت را بيدا كن و وارد كوچه ي تنهاييم شو كلبه غريبي ام

را بيدا كن كنار بيد مجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهاي

رنگي ام! در كلبه را باز كن و به سراغ بغض خيس بنجره برو!

 حرير غمش را كنار بزن مرا خواهي ديد با بغضي كويري

كه غرق عصاره ي انتظارآن ور ديوار دردهايم نشسته!!!

نمي خوام به جز من دوست داري ديگري باشي

نمي خوام براي لحظه اي حتي به فكر ديگري باشي

نمي خوام صداي خنده ات رو ديگري بشنوه

نمي خوام كسي نامش بر لبهاي تو بشينه

نمي خوام به غير از من بگيره دست تو دستي

نمي خوام كسي يارت بشه در راه اين هستي

تو اولين جنگاوري هستي كه قلعه قلب مرا با تير نگاهت و كمان ابروانت

فتح كردي و مرا اسير قلب خود ساختي !!! زندوني چشاي توشدن

قشنگترين اسارته

غريب بودي واسه من           اما شدي عزيز من

تو لحظه هاي بي كسي       تنها تويي رفيق من

        تقديم به كسي كه در كنارم نيست

   اما حس بودنش به من شوق زيستن ميدهد